MESJASZ
Mesjasz, po grecku Chrystus, to inaczej osoba namaszczona, pomazaniec Boży, wybraniec Boży. W starym testamencie tytuł ten odnosił się do osób z których powołaniem wiązał się obrzęd namaszczenia olejem i uświęcenia, przygotowania do pełnienia odpowiedzialnych funkcji Sędz 9:8. Słowo pomazaniec, odnosiło się przede wszystkim do króla jako wykonawcy Bożych poleceń i wyroków, mającego mandat ducha świętego 1 Sam 9:16, 1 Sam 10:9,10. Zaliczali się do nich królowie tacy jak Saul 1 Sam 10:1, czy Dawid 1 Sam 16:13, ale też prorok Elizeusz 1 Król 19:16, czy kapłan Aaron 3 Moj 8:12, 2 Moj 29:21,22, namaszczenie służyło również uświęceniu kapłanów czy proroków i przygotowanie ich do tej roli. Pomazaniec był postacią, wobec której należało podchodzić z szacunkiem jako do reprezentanta Boga 1 Sam 24:7,11, 1 Sam 26:9,11,23, 2 Sam 1:14,16, był bowiem wybrańcem Boga do szczególnych zadań, oraz do reprezentowania Boga pośród ludzi. Taką rolę króla- pomazańca Jahwe, pokazuje Ps 45:7, dotyczący Jezusa, „Miłujesz sprawiedliwość, a nienawidzisz nieprawości, przeto namaścił cię Jahwe, Bóg twój, olejkiem wesela, ciebie ponad wszystkich twych towarzyszy.“ Podobnie jak izraelscy kapłani i królowie byli na znak obejmowania urzędu pomazywani świętym olejem pomazania, tak i nasz Pan Jezus został pomazany świętym duchem, tym sposobem stał się Mesjaszem czyli Chrystusem. Psalm 2:2,6,7, ukazuje pomazańca Bożego jako Syna Bożego przeciwko któremu buntują się królowie ziemi. Prorok Izajasz określa tego posłańca sługą Jahwe Iza 52:13, a prorok Daniel określa go Synem Człowieczym Dan 7:13,14. Z czasem termin „Pomazańca,“ zaczął być wiązany z prorockimi zapowiedziami wyzwoliciela mającego przywrócić Królestwo Izraelowi.
Proroctwa dotyczące Mesjasza. Teolodzy chrześcijaństwa dostrzegają bardzo dużo proroctw mesjańskich, niektórzy autorzy podają nawet liczbę 456 fragmentów pism mówiących o mesjaszu. Jezus w rozmowie z uczniami idącymi do Emaus, wykładał im, co począwszy od Mojżesza, poprzez wszystkich proroków, odnosiło się do Niego Łuk 24:27.
Zbawiciel. Osoba uwalniająca drugich z niekorzystnego stanu sytuacji w jakiej się znaleźli, to zbawiciel. Pod wpływem proroków i proroctw, zaczęto określać tak, osobę zapowiedzianą przez Jahwe, która ma przynieść ostateczne rozwiązanie problemu zła, grzechu i śmierci na świecie, oraz ustanowić królestwo mesjańskie, mające przywrócić na ziemi sprawiedliwość i prawość oraz szczęście pierwszych ludzi. Zapowiedzianym Mesjaszem okazał się Jezus Chrystus. Trzon narodu żydowskiego nadal trwa w oczekiwaniu na przyjście Mesjasza, ponieważ nie przyjęli Jezusa jako Mesjasza. To że Jezus jest pomazańcem czyli Mesjaszem, zapowiedziane było w orędziu anioła przy narodzeniu Jezusa, „Dziś w mieście Dawida narodził się wam Zbawiciel, czyli Mesjasz -Pan,“ Łuk 2:11[BT], Mar 8:29[BT]. W oczach apostołów, Jezus uchodził za Pana i Mesjasza Dzi 2:36[BT], Mat 16:16[BT], Łuk 9:20[BT]. Nie mieli oni co do tego żadnych wątpliwości Jan 1:41, Jan11:27[BT]. Uwierzyli że to właśnie Jezus jest zapowiedzianym, który przychodzi na ten świat Dan 9:25 [Gd]. Także ludzie postronni dawali temu wiarę Jan 6:14, Jan 4:25,42[BT], Dzi 28:24,28 [BT]. Nawet demony wyznawały że jest on świętym Synem Bożym który miał przyjść Łuk 4:34, Mar 1:24. Wypełniło się to, co o nim zapowiedział Mojżesz 5 Moj 18:18,19, Dzi 3:22,23. Ten to Mojżesz był cieniem nadejścia dla ludu Bożego, większego proroka i wodza którego podobnie jak Mojżesza słuchać nie chciano Kol 2:17, Dzi 7:35-39. Tego to wodza od Boga, pomazanego duchem świętym, Żydzi odrzucili, zaparli się, mimo że czynił cuda i znaki. Apostołowie wierzyli w Jezusa jako Pomazańca Bożego, Mesjasza, ponieważ głosili go jako odkupiciela namaszczonego przez Boga duchem świętym i mocą Dzi 10:38. Sam Jezus cytował proroka Daniela w czasie przesłuchania przed Najwyższą Radą Izraela Mat 26:63-66[BT], Mar 14:61,62[BT], podczas którego Jezus przyznał publicznie, że jest Mesjaszem, lecz oni bojąc się o swoje urzędy i pozycję, orzekli że bluźni, Jan 11:49,50, Mar 12:7. Mamy wyznawać naszą wiarę w Jezusa jako Mesjasza, 1 Jan 2:22,23[BT] mówi; „Któż zaś jest kłamcą, jeśli nie ten, kto zaprzecza, że Jezus jest Mesjaszem? Ten właśnie jest Antychrystem, który nie uznaje Ojca i Syna. Każdy, kto nie uznaje Syna, nie ma też i Ojca, kto zaś uznaje Syna, ten ma i Ojca.“Kto nie wyznaje Jezusa jako Chrystusa, Mesjasza, nie pochodzi od Boga 1 Jan 4:1-3,15. Wielu pojawiło się antychrystów którzy nie uznają że Jezus urodził się jako doskonały człowiek w ciele i że jest Mesjaszem Bożym, Pomazańcem Boga Jahwe, którego Jahwe Bóg dał ludziom dla naszego zbawienia Dzi 4:12,26, 1 Jan 5:1,10,12, 2 Jan 7. List 1 Jan 3:23 mówi; „ Przykazanie zaś Jego jest takie, abyśmy wierzyli w imię Jego Syna, Jezusa Chrystusa, i miłowali się wzajemnie tak, jak nam nakazał.“ Jeżeli uznamy Jezusa za Syna Bożego, czyli za kogoś mniejszego od Boga Jahwe, to będziemy mieli Ojca i Syna i zbawienie Jan 14:28, 1 Kor 11:3, Fil 2:6[BT]. Wielu ludzi nie wierzy że Jezus jest Synem Boga Jahwe, tworzą cały panteon bogów i bogiń rzekomo chrześcijańskich, uprawiają dualizm, trynitaryzm, i wielobóstwo mniemając że to ilość bogów zbawia, a nie wiara w Syna Bożego jako Mesjasza. Ale to właśnie śmierć Jezusa jako doskonałego człowieka, pomazanego przez Boga, ma tak głęboką wymowę dającą świadectwo, że każdy kto wierzy w Jezusa Chrystusa chce postępować tak jak On i może Go naśladować, i chce dochować Bogu wierności jak Jezus, aż do końca, a nie jak Adam który nie zadał sobie tego trudu. Tym sposobem dają świadectwo, że chcą być dziećmi drugiego Adama, czyli Jezusa, a nie pozostać potomstwem Adama, oraz że mamy wspólnotę z Ojcem i z jego Synem Jezusem Chrystusem, ponieważ jako dzieci Jezusa stajemy się współuczestnikami jego krwi i ciała Hebr 2:13,14, 1 Jan 1:3. Dlaczego to takie ważne, żeby wierzyć w Jezusa Mesjasza? Ponieważ tylko ten Mesjasz, jako doskonały człowiek, mógł dokonać aktu odkupienia ludzkości.
Misja Mesjasza. Kiedy Mesjasz miał przyjść, miał uzdrawiać chorych, głosić dobrą nowinę ubogim, pocieszyć pogrążonych w smutku i w żałobie Iza 61:1,2, Łuk 4:17-21. Jezus odnosił te słowa do siebie i uzdrawiał wielu ludzi Mat 15:30,31. Powiedział także; "Również innym miastom muszę głosić królestwo Boże, bo po to zostałem posłany“ Łuk 4:43, ta działalność była dla Jezusa bardzo ważna, ponieważ poprzez to królestwo Bóg zniszczy i usunie wszelką niegodziwość. Jednak głównym zadaniem Jezusa Chrystusa, było złożenie okupu za ludzkość.
Okup. Nienarodzona ludzkość była w Adamie w chwili kiedy on dopuścił się grzechu i odstąpił od Boga, słysząc zbliżanie się Boga ukrył się, poczuł lęk przed Bogiem 1 Moj 3:8. Od tej pory ludzkość będąca jeszcze w lędźwiach Adama, zaczęła potrzebować okupu, ponieważ znalazła się w trudnym położeniu, jej ojciec Adam, dobrowolnie odstąpił od Boga, zerwał z Nim więź, dlatego my dziś, potrzebujemy pojednania z Bogiem Kol 1:19,20. Adam sprzedał nas w niewolę grzechu, przez niego dziedziczymy to, co bardzo nam ciąży Kaz 7:20,Rzym 3:10,23. Mesjasz został posłany na świat, aby odkupił ludzkość i tym sposobem wyratował ją Jan 3:16, Efe 1:7. To Mesjasz miał stać się za Adama naszym ojcem, ale nie takim jak Adam, lecz doskonałym, bezgrzesznym Heb 2:13, Iza 8:18. Przechodząc z dziedzictwa grzechu Adamowego do dziedzictwa Chrystusowego, przez wiarę w Jezusa jako Syna Bożego, stajemy się dziedzicami życia, ponieważ Jezus nie pochodził z rodu Adama, pochodził z nieba a jego Ojcem był Bóg, Gal 3:8,14,29. Chrystus okazał się inny od Adama, był posłuszny i to posłuszny aż do śmierci na krzyżu Filip 2:8,9, Iza 50:5. Będąc bogatym, dla nas stał się ubogim, nauczył się posłuszeństwa i je okazywał aż do śmierci Heb 5:8, 2 Kor 8:9. Ponieważ ci, których miał odkupić, byli ludźmi, dlatego sam musiał stać się człowiekiem, aby mógł zapłacić okup, czyli równoważną cenę. Okup jaki trzeba było zapłacić miał być równy temu, co utracił Adam 1 Kor 15:21,22. Tylko taki okup mógł być odpowiednim okupem który Bóg był gotowy przyjąć, pozostając w zgodzie ze swoją sprawiedliwością 1 Tym 2:5,6. Sprawiedliwość Boża wymagała odpowiedniego, czyli równego okupu, mówi ona, „Życie za życie,“2 Moj 21:23, 5 Moj 19:21. Wskutek nieposłuszeństwa i grzechu Adama, doskonały człowiek Adam utracił doskonałe życie dla siebie i dla wszystkich dzieci swoich zamieszkujących wówczas w lędźwiach jego 2 Moj 1:5 [Gd]. Jezus Chrystus oddał swoje doskonałe życie, aby odkupić to co utracił Adam. I to nie chodziło o życie Boga za życie doskonałego człowieka jakim wcześniej był Adam, jak to niektórzy nauczają. Adam nie był bogiem aby za jego życie musiał złożyć w ofierze swoje życie sam Bóg, takie idee są nonsensem. Jezus składając swoje życie na okup, stał się drugim Adamem dla nas, ponieważ będąc mu równym, zajął jego miejsce i w którym mamy życie 1 Kor 15:45,49[Poz]“ Tak zresztą zostało napisane: Pierwszy człowiek Adam stał się żywą istotą, a ostatni Adam tym, który daje nowe życie duchowe.“ 49)“ Podobnie jak w tym życiu byliśmy obrazem człowieka ziemskiego, tak samo w przyszłym życiu będziemy obrazem Człowieka z nieba.“
Adam był doskonałym synem Bożym, dlatego dla okupu, był potrzebny też doskonały Syn Boga, człowiek równy Adamowi Rzym5:14[BW],“ lecz śmierć panowała od Adama aż do Mojżesza nawet nad tymi, którzy nie popełnili takiego przestępstwa jak Adam, będący obrazem tego, który miał przyjść. To Adam jest obrazem Jezusa Chrystusa, ojcem ludzkości, dlatego Jezus jest odpowiednim okupem i tym samym godnym zamiennikiem, dlatego też nazwany jest drugim Adamem, on będzie naszym ojcem w którym będziemy mieli życie takie jak i jego, ponieważ on się nie sprzeniewierzy i nie zgrzeszy nawet w obliczu śmierci, Łuk 3:38, Łuk 1:32,33. Naszą wiarą w Pana Jezusa i naszym naśladowaniem jego postępowania, mówimy niejako; „że gdybyśmy to my, znaleźli się na miejscu Adama, to nie postępowalibyśmy jak on, ale okazalibyśmy wierność i lojalność wobec Boga jak Jezus", tym sposobem pokazujemy, że teraz to Jezus jest ojcem naszego ducha, naszego duchowego życia, oto rodzimy się na nowo z nowego ojca i z jego ducha Jan 3:3-6, Rzy 8:9. Jezus po zmartwychwstaniu i po wstąpieniu do nieba, jako Arcykapłan wszedł do miejsca najświętszego aby przedłożyć wartość swej krwi Bogu Hebr 9:12,24. Tym sposobem uiścił Bogu cenę okupu i teraz zostajemy na tej podstawie pojednani z Bogiem Rzy 5:10,11, 2 Kor 5:18,19. Jako dzieci Adama byliśmy poczytywani za grzeszników Ps 49:8,9, jako dzieci Jezusa jesteśmy pojednani z Bogiem, możemy prosić Boga o odpuszczenie nam naszych grzechów na podstawie ofiary Chrystusa 1Jan 2:1,2. I jako dzieci drugiego Adama, możemy się stać także dziećmi Boga Jan 1:12,41, Gal 4:6 ponieważ mamy ducha posłusznego i lojalnego Syna Bożego, spełniającego wolę swego Ojca, 2 Kor 5:17, Rzym 8:15, zostajemy więc narodzeni z jego ducha i możemy tak jak Jezus wołać do Boga“ Ojcze“.
Rola Mesjasza w przyszłości. Królem nad Królestwem Boga jest ustanowiony przez Jahwe, Jezus Chrystus, Ps 2:6, Obj 19:16. To Jezus jako Mesjasz, inaczej Chrystus, Pomazaniec Boży, będzie królem kiedy królestwa świata staną się Jego królestwem Obj 11:15, ale pomazany został również na Arcykapłana i na proroka Bożego. Król Dawid jest obrazem tego większego namaszczonego władcy Ps 89:19-21, Łuk 1:32,33, Dzi 10:38. Będąc posłuszni naukom Pana Jezusa, dbając o nasze poznanie, wytrwałość i wiarę, będzie nam dane wejście do królestwa naszego Pana, i Zbawiciela Jezusa Chrystusa 2 Pio 1:5-11.