NOWA JEROZOLIMA
Król Dawid, zebrał ludzi i wyruszył aby zdobyć Jerozolimę. Walczył przeciwko Jebuzytom mieszkającym w tej ziemi; 1 Kron 11:4,5, 2 Sam 5:6-9. Wówczas Dawid zdobył miasto, nazwał je Miastem Dawidowym i zamieszkał w twierdzy. Po sprowadzeniu do miasta Arki Przymierza, Jahwe błogosławił Dawidowi i Dawid stawał się coraz większy, a to ze względu na obietnice jakie Jahwe złożył Dawidowi i jego potomstwu; Ps 132:11, 2 Sam 7:12-16, 2 Kron 21:7. Dawid, jego syn Salomon oraz ich potomkowie zasiadali „na tronie Jahwe,” 1 Kron 29:23. Miasto to nazwano „świętym,” bo ta dynastia królów reprezentowała i obrazowała panowanie Boga; Nehe 11:18. Dawid, król Jerozolimy i całego Izraela, był obrazem dla większego króla, Jezusa Chrystusa panującego nad Nową Jerozolimą i całym Izraelem Bożym, ludem wiary, duchowym potomstwem Abrahama; Gal 3:29. Ze względu na swój zamysł co do zbawienia ludzkości i ze względu na przymierze z Dawidem, Jahwe Bóg, wybrał Jerozolimę aby tam było Jego imię; 2 Kron 6:6, Ps 48:1,2(2,3). Bóg wybiera Syjon i wybiera Jerozolimę, (duchową, nową Jerozolimę niebiańską, ponieważ pochodzić ma z postanowienia Boga i będzie Królestwem Bożym), to jest Jego dziedzictwo; Zach 1:17, Zach 2:10-12(14-16). Lud który Bóg sobie wybiera, jest jego dziedzictwem i zamieszka na dziedzińcach domu Bożego; Ps 33:12, Ps 78:71. Nowa Jerozolima również nazwana jest „Miastem Świętym,” lub „Małżonką Baranka,” a składać się będzie z ludzi z każdego plemienia i języka i narodu; Obj:5:9,10, Obj 21:9,10. Symboliczne określenie „Baranek,” odnosi się do Jezusa Chrystusa; Jan 1:29, Obj 5:12. Jak Dawid był pasterzem Izraela, tak większy Dawid, czyli Jezus Chrystus zasiadający na tronie Dawida; Łuk 1:32,33, będzie pasterzem całego ludu wiary, czyli Izraela Bożego; Iza 9:7(6), Iza 16:5. Słowa Syjon i Jerozolima w Piśmie Świętym, to nazwy występujące zamiennie, dlatego należy je traktować bez rozróżnienia, podobnie słowa Izrael, święta góra, świątynia Boga, przybytek Boga, oblubienica, miasto święte, córa syjońska czy córa jerozolimska; Iza 46:13, Sof 3:14, Obj 3:12, Obj 21:2,3, Lam 2:13.
Zbór Boży małżonką. Jerozolima jest przedstawiona w Biblii jako małżonka Boga; Jer 2:32 „Czyż zapomina panna o swoich ozdobach, oblubienica - o swoich przepaskach? A lud mój o mnie zapomniał od dni niezliczonych!” Jerozolima jako stolica, obrazuje cały Izrael Boży, cały zbór Boży. To cały lud był tą oblubienicą pięknie przyodzianą i przystrojoną, oczekującą swego oblubieńca. Bóg posiadł ich na prawach małżonka; Jer 3:14 „Nawróćcie się, synowie odstępczy, mówi PAN, bo ja jestem waszym małżonkiem i przyjmę was po jednym z miasta i po dwóch z każdego rodu i zaprowadzę was do Syjonu.” Podobnie mówi; Iza 54:5,6, (Poz)„ Bo małżonkiem twoim jest twój Stworzyciel, Jahwe Zastępów - to Imię Jego, a twym Wybawcą - Święty Izraela, Bóg całej ziemi - tak się Go nazywa. Albowiem Jahwe cię wzywa jak niewiastę opuszczoną, znękaną na duchu. Bo czyż odtrąca się małżonkę swej młodości? - mówi twój Bóg.” Miasto Jerozolima przedstawione jest jako oblubienica a Izraelici jako jej dzieci. Oblubienica Boża miała być czysta moralnie i piękna w swych czynach i moralności, przystrojona szlachetnymi czynami i duchowym pięknem; Iza 61:10. Jednakże Izrael często popadał w niewierność wobec Boga, czym pobudzał go do gniewu, wówczas Bóg wzywał ich do powrotu; Jer 3:12-14. Jerozolima jako małżonka jest obrazem na przyszłość, nie tylko tę z czasów Jezusa, ale i na tę z czasów końca. W czasach Jezusa, Biblia porównuje więź łączącą Jezusa i chrześcijan do więzi między mężem i żoną; Efez 5:23-25. Jan również opisywał Nową Jerozolimę jako kobietę, narzeczoną, pannę młodą; Obj 21:9,10. W języku hebrajskim słowo „ir,” znaczy miasto i jest rodzaju żeńskiego, co na pewno jest ułatwieniem w zrozumieniu języka Biblijnych analogii. Sytuacja wygląda więc podobnie, lecz tu z ramienia Boga, Oblubieńcem jest Jezus; 2 Kor 11:2, Obj 19:7-9.
Nowa Jerozolima domem Bożym. Wyrażenie”Nowa Jerozolima,” pojawia się w Biblii dwa razy, w Obj 3:12, Obj 21:2. To że Nowa Jerozolima przedstawiona jest jako zstępująca z nieba, mówi nam, że urzeczywistni się ona na ziemi i zaistnieje z woli Boga, to symboliczne miasto wyobraża grupę wyznawców Boga Jahwe i naśladowców Pana Jezusa, którzy będą stanowić to nowe miasto, które po wtórym przyjściu Pana Jezusa, ma stanowić Królestwo Boże, wiecznotrwałe miejsce zamieszkania; Hebr 11:8-10, Łuk 16:9. „Małżonka Baranka,” czyli oblubienica Chrystusa, przedstawia chrześcijan świętego zboru Bożego, powstałego w czasie końca, kiedy to Bóg tworzy „wszystko nowe;” Obj 21:1,5. Bóg czyni wszystko nowe w okresie budowy Nowej Jerozolimy, nie dotyczą więc te słowa czegoś innego, ale właśnie powstania Nowej Jerozolimy w której ma mieszkać sprawiedliwość; 2 Pio 3:13. Potwierdza to chociażby księga Izajasza; 65:17-19. To oznacza, że Bóg nie będzie się opierał na starych systemach religijnych, powstałych w minionych wiekach i zbudowanych na tradycji, woli władców czy dziwacznych interpretacji Słowa Bożego, lecz tworzy nowy dom, zbudowany z naśladowców Chrystusa, tworzy nowy zbór oczyszczony z wszelkich fałszywych, niebiblijnych nauk, zbudowany na fundamencie apostołów i proroków; Efez 2:19-22. Miasto Święte Nowa Jerozolima, zstępuje od Boga z nieba z misją odnowienia ziemi, więc stare systemy religijne dzisiejszego świata nie będą brane pod uwagę. Apostoł Jan opisuje w księdze; Obj 14:3, jak to pierwociny ludu Bożego śpiewają nową pieśń, a nikt niepowołany nie mógł się tej pieśni nauczyć oprócz stu czterdziestu czterech tysięcy, wydarzenia te mają się wypełniać w dniu Pańskim, ponieważ taką wizję otrzymał Jan; Obj 1:10. Nikt tej pieśni nie mógł znać, ponieważ Bóg wcześniej nie dał jej poznać, daje ją poznać w dniach ostatnich; Iza 42:9,10. Miasto znajduje się na górze wielkiej i wysokiej, co przedstawia wyniesienie wielbienia Jahwe ponad szczyty wszystkich innych kultów w czystości, świętości i prawdzie; Obj 21:10. Jerozolima wieczna, to miasto utworzone dla świętych, tu wszyscy porzucają błędny sposób bycia, nawracając się do właściwego sposobu myślenia i Bożych wartości. Ostatecznym sensem nowego porządku jest zbawienie ludzkości i jedność ludzi z Bogiem. Kiedy do pierwocin ludu Bożego które zaistnieją w dniach ostatnich, przyjdzie Pan Jezus jako Baranek; Obj 14:1, obdarzy swój lud nieskażonością, wówczas wszyscy otrzymamy doskonałość fizyczną, psychiczną i moralna; Mat 1:21, 1 Kor 15:52,53, Rzym 2:7. Jezus utworzy Królestwo Boże, o które sam kazał nam się modlić; Mat 6:10. A które sprawi że wola Boża zacznie się dziać na ziemi, tak jak dzieje się w niebie. Kiedy do Nowej Jerozolimy przybędzie Bóg i Baranek, staje się ona domem Bożym w pełnym tego słowa znaczeniu; Mal 3:1. Mierzenie Jerozolimy, przedstawia jej odbudowę; Zach 2:2,(5), Agg 2:7-9, a to oznacza, że wcześniej jej nie ma, jest tylko sterta gruzów porośniętych krzakami odstępstwa i zabobonu, odbudowywana jest w czasach ostatecznych; Obj 11:1, Obj 21:15. Bóg czyni wszystko nowe z niczego, sadzi na pustyni, aby wszyscy mogli zobaczyć że ręka Jahwe to uczyniła; Iza 41:19,20,(Poz) „ W pustyni cedry posadzę, akację, mirt i drzewa oliwne. Na stepie każę rosnąć cyprysom, wiązom wraz z krzewami bukszpanu, aby widzieli i poznali, wzięli sobie do serca i zrozumieli, że ręka Jahwe to uczyniła i Święty [Bóg] Izraela to stworzył!” Nowe Jeruzalem przedstawia odrodzenia się ludu Bożego, dlatego będzie jeszcze odbudowane i będzie przybytkiem Boga z ludźmi, odbudowanym domem Bożym, Nową Jerozolimą; Zach 1:16,17. Zbudowane będzie z mocnych kamieni i otoczone wysokim murem, którego fundamentem są drogocenne kamienie; Obj 21:14-20. Kamienie te przedstawiają cenne przymioty osób na których ten mur i cała Jerozolima będzie się wspierać. Wstęp do niej, będą mieli ludzie którzy będą stanowić duchowego Izraela Bożego; Obj 21:12, Gal 6:16. Dwanaście bram ustawionych po trzy z każdej strony, przedstawia, że miasto przyjmuje ludzi ze wszystkich zakątków ziemi, ze wszystkich stron świata; Obj 21:3, 13. Nie będą one nigdy zamknięte, ponieważ wszyscy jesteśmy wybrańcami Boga, każdy z nas stworzony jest do życia w społeczności Bożej. Wszyscy wchodzić będą bramami które są strzeżone przez aniołów, co świadczy o Bożym zaangażowaniu w to, aby osoby które będą do niej wchodzić, odpowiadały Bożym wymaganiom czystości i świętości; Obj 21:12,27. Każda brama zrobiona jest z jednej perły, symbolu czystości, piękna i kosztowności; Obj 21:21. Bramy nie są nigdy zamknięte, co oznacza, że nie trzeba obawiać się żadnego wroga i zawsze zapewniony jest wolny wstęp do społeczności Bożej; Iza 60:11. Nieczyści pozostaną poza murami Świętego Miasta. Ogromne rozmiary miasta wskazują, że z czasem obejmie ono swym zasięgiem całą ziemię; Obj 21:16, Dan 2:35. Według symbolicznego opisu, Święte Miasto ma kształt idealnego sześcianu. Przez przyjecie tej figury geometrycznej, autor Apokalipsy wskazuje nam na doskonałość i trwałość Miasta Bożego. Był to symbol nieprzemijającej trwałości, czegoś, co nie może ulec zniszczeniu. Formę sześcianu miało również Miejsce Najświętsze w świątyni Salomona; 1 Król 6:20, oraz świątynia w wizji Ezechiela; Eze 41:4. Budulcem Miasta jest drogocenny kruszec i szlachetne kamienie we wszystkich kolorach, symbole nadzwyczajnej piękności, i niezniszczalności; Iza 54:11,12. Drogocenny materiał, z którego wszystko jest wykonane, wskazuje, że w tym, co uczynił Bóg, nie ma miejsca na jakiekolwiek braki, wszystko jest piękne, cenne i trwałe. Fundament Świętego Miasta składa się z dwunastu warstw, a każdą zdobi inny rodzaj drogocennych kamieni na których widnieją imiona dwunastu Apostołów Baranka. Apostołowie jako kamienie szlachetne, weszli w dziedzictwo dwunastu patriarchów, i teraz to od apostołów bierze początek nowy lud Boży; Obj 21:14,18-20. Tu na poszczególnych warstwach wypisane są imiona dwunastu apostołów. To na pewno kojarzy się nam ze słowami św. Pawła z listu do; Efez 2:19,20, „ A zatem nie jesteście już obcymi i przychodniami, ale współobywatelami świętych i domownikami Boga. Zbudowani jesteście na fundamencie apostołów i proroków, gdzie kamieniem węgielnym jest sam Chrystus Jezus.” Tak, prawdziwi chrześcijanie budują się w Święte Miasto na fundamencie apostołów i proroków. Nową Jerozolimę otacza mur z jaspisu wysokości 144 łokci, czyli około sześćdziesiąt pięć metrów, przedstawia on poczucie bezpieczeństwa jakie znajdą wszyscy w Świętym Mieście. Wchodząc do Nowej Jerozolimy, wchodzimy aby stanowić wielką rodzinę dzieci Bożych, do tej rodziny różne narody wniosą swój przepych i piękno; Obj 21:24,25. Każdy naród ubogaci Miasto Boże i upiększy samego Boga, tutaj docenia się wartość każdego narodu, docenia się każdego człowieka i nikogo się nie dyskredytuje. Całe miasto jaśnieć będzie prawdziwym światłem ponieważ oświetlone jest chwałą i obecnością Boga; Obj 21:11,23, Obj 22:5. Miasto zbudowane jest z czystego jak kryształ złota, symbolizującego czystość życia, świętość, doskonałość i nieśmiertelność. Wody które wypływają od tronu Bożego, mają moc uzdrawiać nawet pustynię i przemienić ją w krainę życia.
Miejsce odpoczynku. Nowe Jeruzalem stanie się przystanią spokoju dla ludu Bożego, stałym przybytkiem, „Patrz na Syjon, miasto naszych świątecznych zgromadzeń! Oczy twe ujrzą Jeruzalem - przystań spokoju, Przybytek, którego się przenosić nie będzie ani kołków jego wyciągać na wieki, ani też żaden z jego sznurów nie będzie zerwany!” Iza 33:20 (Poz). Już Dawid szykował świątynie jako dom Boży na odpoczynek dla Boga i Arki Przymierza; 1 Kron 28:2, 2 Kron 6:41. Nowa Jerozolima stanie się miejscem odpoczynku i zamieszkania Boga i ludzi; Ps 132:13,14, Hebr 4:1,2. Stanie się również miejscem odpoczynku dla Boga i Arki Przymierza; Ps 132:8,9, Obj 11:19. Bóg zamierza sprowadzić swój lud do Nowej Jerozolimy; Zach 8:7-9; „Tak mówi Jahwe Zastępów: Wyzwolę mój lud z kraju wschodzącego i z kraju zachodzącego słońca; sprowadzę ich, by zamieszkali w Jerozolimie, i będą moim ludem, a Ja będę ich Bogiem, wiernym i sprawiedliwym. Tak mówi Jahwe Zastępów: Nabierzcie otuchy, wy, którzy w tych dniach (to jest w dniu położenia fundamentów pod odbudowę Świątyni, Przybytku Jahwe Zastępów) słyszycie takie słowa z ust Proroków.” Tu, nasz Bóg Jahwe, będzie królem Królestwa Bożego; Iza 24:23, Zach 8:3. Tu wszyscy odpoczną; Ps 23:2, a Bóg będzie błogosławił swemu ludowi i troszczył się o niego; Ps 128:5,6, Ps 46:5,(6). Nowa Jerozolima jest więc kresem wędrówki dla ludu Bożego jak i dla Jezusa; Łuk 2:49.
Świątyni w niej nie będzie. W Nowej Jerozolimie nie ma miejsca na świątynię podobną do świątyni z literalnej Jerozolimy; Obj 21:22, „ A świątyni w nim nie dojrzałem, bo Pan, Bóg wszechrzeczy, jest jego świątynią i Baranek.” Ma ona w swoim centrum samego Boga i Baranka. W miejscu w którym panuje pełna współpraca między Bogiem a ludźmi nie potrzeba już więcej świątyni zbudowanej przez człowieka; Dzie 17:24, Iza 66:1. Wielu chrześcijan i Żydów dzisiaj wierzy, że nadchodzi dzień, kiedy Bóg Biblii znowu będzie czczony na szczycie Wzgórza Świątynnego w trzeciej Świątyni, która ma być postawiona na tym miejscu. Jednak oczekiwania tych ludzi, że w odbudowanej świątyni żydowskiej w Jerozolimie będzie się czcić Boga, jest mrzonką. Już Jezus powiedział samarytance; Jan 4:23,24,(Poz) „Ale nadchodzi godzina, a właściwie już nadeszła, kiedy prawdziwi czciciele będą oddawać cześć Ojcu w sposób prawdziwie duchowy. Bo i Ojciec szuka takich właśnie czcicieli. Bóg jest duchem i Jego czciciele powinni oddawać Mu cześć w sposób prawdziwie duchowy. A w innym momencie powiedział; „Widzisz te wielkie budowle? Nie zostanie kamień na kamieniu, który by nie był zwalony.” Mar 13:2. Gdyby wolą Boga było żeby ludzie czcili Go w tej Świątyni, na pewno by ją oszczędził. Bóg kładzie duchowy kamień na duchowym Syjonie, na którym powstaje budowla z ludzi wiary, zbudowana na sprawiedliwości i i prawości; Iza 28:16,17. Żydzi czy Islamiści zamieszkujący obecnie Jerozolimę, nie budują swej wiary na tym kamieniu, Bóg buduje trwałe miasto, duchowe, a nie kruchą ceglaną budowlę, to samo miasto jest świątynią a obecność Boga wypełnia je, całe miasto i wszystkie serca; 1 Kor 3:16. Nic co nie jest święte nie wejdzie do tego miasta; Obj 21:27. W jaki sposób do literalnego miasta miało by nie wejść nic nieczystego, skoro mieszka tam pełno wyznawców Mahometa, ateistów i ludzi niewierzących wszelkiej maści, nie przyjmujących Chrystusa? Czy w Nowej Jerozolimie będzie pełno synagog, kościołów i meczetów jak to jest obecnie w Jerozolimie gdzie jest ich około dwóch tysięcy? Wierzenia że proroctwa Biblijne wypełnią się na literalnej Jerozolimie są absurdem. To duchowa Nowa Jerozolima pełni rolę dawnej świątyni jerozolimskiej, stanowiąc centrum kultu prawdziwego Boga, ponieważ jest ona miejscem przebywania Boga i Baranka. Biblijna obietnica obecności Boga z ludem Jego, zapoczątkowana w księdze; 3 Moj 26:11,12, osiąga w Apokalipsie swój finał i w duchowej Nowej Jerozolimie. Kiedyś do pośredniczenia między Bogiem a człowiekiem była potrzebna świątynia, kapłani, ofiary, w Nowej Jerozolimie nie jest już potrzebne żadne pośrednictwo, skoro zbawieni oglądają Boga „twarzą w twarz,” ani żadne fizyczne ofiary, skoro mamy doskonałą ofiarę Chrystusową. Jeżeli ktoś wierzy w jakieś inne formy zbawienia poza zbawieniem przygotowanym przez Boga Jahwe w Nowej Jerozolimie, na duchowym Syjonie, to możemy powiedzieć, że takich form zbawienia w Słowie Bożym nie ma! A rozpowszechnione ideologie religijne, to jedynie formy wierzeń pochodzące z mitologii greckiej, sprytnie wplecione w nauki i symbolikę Słowa Bożego.
Światło w dniach końca. Prorok Jeremiasz zapowiada że oto nadchodzą dni, kiedy Bóg zawrze nowe przymierze; Jer 31:31,32, ale to przymierze ma być odmienne niż wcześniejsze zawarte poprzez Mojżesza, ponieważ zapisane będzie na sercach ludzkich a nie na tablicach kamiennych czy na papierze, a każdy będzie znał Boga i drogę Bożą, od najmniejszego do największego, wynika z tego, że w dniach owych, Bóg da światło potrzebne do zrozumienia Słowa Bożego, aby wszyscy chodzili jedną drogą; Jer 31:33,34, Jer 32:38-40. Wynika z tego również, że Słowo Boże nie może być zbyt skomplikowane, aby ci najmniejsi mogli je zrozumieć; Hiob 29:2,3, 1 Kor 1:27. Bo na taki sąd przychodzi Jezus żeby małym dać poznać prawdę; Jan 9:39, Ps 107:27,40,41. Przekazywane słowo prawdy, jest światłem; Dzie 13:47. To właśnie w dniach końca Bóg Jahwe daje światło swoje i prawdę która wiedzie na świętą górę Syjon i do przybytku Nowej Jerozolimy; Ps 43:3; „ Ześlij światło i prawdę swoją, Niech mnie prowadzą, Niech mnie wprowadzą na górę twą świętą. I do przybytków twoich.” To właśnie w okresie powstawania niewiasty, czyli Nowej Jerozolimy, dla narodów nastanie ciemność, ale dla niej zajaśnieje chwała Jahwe, naszego Boga, tak że będzie ona wyraźnie widoczna nawet pośród licznych narodów, a więc to Syjon, Nowa Jerozolima, będzie kanałem poprzez który Bóg udziela światła; Iza 60:1-3,(Poz) „Powstań, rozbłyśnij jasnością, Jeruzalem , albowiem twa światłość przybyła i chwała Jahwe wzeszła nad tobą! Bo oto ciemność zalega ziemię i mrok otula narody. Ale nad tobą wschodzi blask Jahwe i Jego chwała widnieje nad tobą! I obce narody podążą do twojej światłości, a monarchowie - do blasku twego wschodu.” Nie da się ukryć blasku prawdy i chwały bijących od Nowej Jerozolimy, gdyż ma ona być miastem światłości; Iza 2:5, Ps 112:3,4. W księdze proroka Habakuka 3:4,5, (BT) czytamy; „Wspaniałość Jego podobna do światła, promienie z rąk Mu tryskają, w nich to ukryta moc Jego. Zaraza idzie przed Jego obliczem, w ślad za Nim gorączka śmiertelna.” Opisane tu zjawiska świadczą o obecności Boga, o przystąpieniu do działania, i już nie biorąc pod uwagę tego, że właśnie koronawirus pustoszy ziemię, to zwróćmy szczególną uwagę na światło jakie Bóg daje swemu ludowi w dniach końca, oto z obu rąk Jego tryskają strugi promieni światła, oto trzyma w swych rękach narzędzia w postaci dwóch stron internetowych które nam dał, „ www.dzieciboga.pl i www.synowieboga.pl” aby roztaczać snopy światła prawdy. Syjon i Nowa Jerozolima będzie krainą światła; Ps 50:2. Nie zabraknie światła dla nikogo, gdyż Bóg mówi, że nawet ślepych powiedzie drogą której nie znali, bo ciemność zamieni w światło przed nimi; Iza 42:16, „Ślepych powiodę drogą, (której nie znali), poprowadzę ścieżkami, (o których nie wiedzieli). Ciemność zamienię w światłość przed nimi, a wyboiste tereny - w równinę. To są sprawy, których Ja dokonam i których nie poniecham. Każdy kto nie buntuje się przeciwko światłu Bożemu, chętnie skorzysta z tego oświetlenia; Hiob 24:13, Ps 68:5,6,(6,7). To uczeni w piśmie i przewielebni, czynią prawdę Bożą niedostępną dla ludzi w wielu kościołach, lecz dziś prawda Boża jest już dostępna i prosta, a prostaczkowie ją zrozumieją bez problemów; Łuk 10:21, 1 Kor 1:19,27,28. Nowa Jerozolima jeszcze będzie tak napełniona światłem i chwałą Bożą, że od niej uczyć się będą sprawiedliwości ludy i narody; Obj 21:23,24.
Przygotowana w dniach końca. Aby Święte Miasto zostało odbudowane, musiał nadejść stosowny czas; Ps 102:13,14,(14,15). O tym, że Nowa Jerozolima pojawia się w dniach końca, mówi wiele fragmentów Biblii; Iza 2:2,3,(EŚP) „Tak będzie przy końcu czasów: Góra świątyni PANA będzie utwierdzona jako pierwsza między górami i wyniesiona ponad wzgórza. Popłyną do niej wszystkie narody, wiele ludów przyjdzie i powie: "Chodźcie, wejdźmy na górę PANA, do świątyni Boga Jakuba! On nas nauczy dróg swoich, abyśmy chodzili Jego ścieżkami!". Bo z Syjonu wyjdzie nauka i słowo PANA z Jeruzalem. Podobnie mówi księga; Mich 4:1,2; „ Tak będzie przy końcu czasów: Góra świątyni PANA jako pierwsza między górami będzie utwierdzona i wyniesiona nad wzgórza. Napłyną do niej ludy, wiele narodów przyjdzie i powie: "Chodźcie, wejdźmy na górę PANA i do świątyni Boga Jakuba! On nas pouczy, jak mamy postępować, wytyczy drogę, którą mamy iść". Bo z Syjonu wyjdzie pouczenie i słowo PANA - z Jerozolimy.” To z Nowej Jerozolimy stojącej na świętej górze, utwierdzonej tam przy końcu czasów przez Boga, wyjdzie prawdziwe pouczenie i prawdziwe słowo Boga; Iza 54:13, Ps 25:9. Pojawia się ona jako lud oczyszczony z wszelkich fałszywych niebiblijnych nauk, tradycji, ludzkich spekulacji, fantastyki religijnej, a także zabobonów; Ps 24:3,4, Ps 15:1-5. To do takiego ludu przybędzie nasz Bóg i Chrystus; Iza 59:20; „Ale na Syjon przyjdzie jako Zbawca i do tych spośród Jakuba, co się nawrócili z grzechu - taki wyrok Jahwe. To, że w czasie ostatnim jest objawiana droga Bożego wybawienia, potwierdza list Piotra; 1 Pio 1:5, „Wy bowiem jesteście przez wiarę strzeżeni mocą Bożą dla zbawienia, gotowego objawić się w czasie ostatecznym.” Dzieje się tak, ponieważ do tego czasu, wszystko było ukryte i opieczętowane; Dan 12:4,9. Po wcześniejszym przygotowaniu swego ludu na przyjście Boga i Anioła Przymierza, stanie się to wyczekiwane przez nas wydarzenie; Mala 3:1; „Oto poślę mego wysłańca, by przygotował drogę przede mną. I z nagła zjawi się w swej Świątyni Pan, którego oczekujecie, i Anioł Przymierza, którego [nadejścia] pragniecie. Zaprawdę, przyjdzie On - mówi Jahwe Zastępów.”
Odbudowa Jerozolimy duchowej. Biblia wielokrotnie mówi o powrocie ludu Bożego z niewoli w Babilonie, o odbudowie Jerozolimy i miast Judy, miało to znaczenie nie tylko dla literalnych Żydów i literalnej Jerozolimy, ponieważ są to cienie rzeczywistości; Kol 2:17, Hebr 8:5. Ale przede wszystkim, mają te zapowiedzi związek z zamysłem zbawienia ludzkości poprzez Królestwo Boże, które jest zobrazowane właśnie poprzez miasto Jerozolimę; Jer 3:17, Hebr 12:22. To że Bóg zbiera lud duchowy poświadcza chociażby; Ps 147:2,3, „ Jahwe buduje Jeruzalem, On gromadzi rozproszonych Izraela. Uzdrawia tych, których serce znękane, i rany ich opatruje. „ Jest tu mowa o ludziach znękanych duchowo, na sercu, których Bóg zamierza pocieszyć. Podobnie mówi; Ps 51:17,18,(19,20) „Ofiarą Bogu miłą jest duch skruszony, Sercem skruszonym i zgnębionym nie wzgardzisz, Boże. Zechciej w łasce swej dobrze czynić Syjonowi, Odbuduj mury Jeruzalemu! Tu również odbudowa Jerozolimy powiązana jest z ludźmi skruszonymi na sercu, składającymi Bogu duchowe dary, czyli z ludźmi wiary. Nowa Jerozolima ma być odbudowywana przez cudzoziemców, czyli ma się składać z ludzi z narodów; Iza 60:10, Zach 8:22. W księdze Zachariasza 6:15 czytamy; „Przyjdą także ci z daleka, by pomagać przy odbudowie Świątyni Jahwe; wtedy poznacie, że Jahwe Zastępów posłał mnie do was. Stanie się to, jeśli wiernie słuchać będziecie głosu Jahwe, Boga waszego.” Po tym mamy poznać że są to słowa Jahwe, naszego Boga bo sam o tym wspomina wielokrotnie, a Jezus ma być wodzem i rozkazodawcą dla licznych narodów; Iza 55:4. Również słowa proroka Ozeasza potwierdzają, że ludzie z narodów, czyli ludzie którym mówiono,”nie jesteście ludem moim,” teraz powie się im;” Synowie Boga Żywego!” Oze 1:10, (2:1). Co więcej, prorok mówi, że będzie tego ludu jak piasku morskiego, co potwierdza że to ten duchowy lud wiary, jest potomstwem obietnic jakie otrzymał Abraham; 1 Moj 26:4. Także apostoł Paweł potwierdza to, że lud Boży będzie się wywodził z ludzi z narodów, potwierdza także, że ten lud będzie zarazem potomstwem Abrahama; Rzym 9:24-26. Ale zbawiony będzie tylko ostatek ponieważ Bóg dokona skrócenia, przycięcia; „A Izajasz woła nad Izraelem, mówiąc; Choćby liczba synów Izraelskich była jako piasek morski, ostatki zachowane będą. Albowiem sprawę skończy i skróci w sprawiedliwości; sprawę zaiste skróconą uczyni Pan na ziemi” Rzym 9:27,28 (PBG). Tylko ostatek wyjdzie z Babilonu aby powrócić na Syjon i do Nowej Jerozolimy, wrócą ze śpiewem aby ją odbudowywać z duchowych kamieni ci wszyscy, którzy ją miłują i szanują Boże postanowienia. Niestety, podobnie jak Żydzi ociągali się z wyjściem z Babilonu, i z powrotem do Ziemi Obiecanej, gdyż na obczyźnie mieli doskonałe warunki rozwoju, rodzinę i przyjaciół, a bali się utraty tego w razie powrotu do swej dawnej ojczyzny, podobnie wielu będzie się obawiać wyruszyć do duchowej Nowej Jerozolimy z różnych przyczyn. Ponadto wielu z nich nie zachowało już wierności dla Jahwe, więc odbudowa Świątyni Jahwe, może im się wydawać mało ważna. Jednak Bóg zachęcał; Jer 31:22. Tylko ci którzy będą na Syjonie w Nowej Jerozolimie, będą zapisani do księgi życia; Iza 4:3, „A to, co pozostanie na Syjonie i znajdzie się w Jerozolimie, będzie nazywane „święte”; wszystko to, co w Jerozolimie zostało zapisane ku życiu.” Dostaną się do niej ci wszyscy, którzy przezwyciężą wszelkie trudności stojące na drodze; Obj 3:5. Niewiasta, czyli Jerozolima, ma zostać odbudowana i to z pięknych drogocennych kamieni; Iza 54:11-13. Taka budowa duchowego domu Boga, była już zapowiedziana przez proroka Amosa 9:11,12. A zaczęła się wypełniać w pierwszym wieku, kiedy to Jezus Chrystus podjął się dzieła utworzenia świętego zboru Boga, dla wszystkich narodów; Dzie 15:16,17;” Potem powrócę i odbuduję upadły przybytek Dawida, I odbuduję jego ruiny i podźwignę go, aby pozostali ludzie szukali Pana, a także wszyscy poganie, Nad którymi wezwane zostało imię moje, mówi Pan, który to czyni.” Apostoł Paweł został specjalnie powołany i wysłany do narodów. Potem jednak przyszło odstępstwo i zniweczyło całe dzieło Boże na wiele stuleci. Jednak odbudowa którą Bóg podejmuje w dniach ostatnich, jest już ostateczną odbudową domu Bożego; Iza 62:6,7, Obj 22:3-5.
Jerozolima i jej dzieci. Już proroctwa Biblijne zapowiadały, że niepłodna urodzi siedmioro, czyli pełnię dzieci swoich, a obfitująca w synów zwiędnie; 1 Sam 2:5. Miało się to wypełnić w dalekiej przyszłości a dotyczyło czasów końca poprzedzających nadejścia Królestwa Bożego, to w tym czasie ogłaszana jest dobra nowina dla Syjonu, a Bóg ma zebrać swoje owieczki; Iza 40:9 -11. Jerozolima literalna jest obrazem ludu Bożego, jaką okazała się Jerozolima duchowa, lud wiary, miała zostać stworzona w czasach końca, a jej dzieci, to lud który ma wysławiać Boga i głosić prawdę pobudzany wiarą i miłością; Ps 22:31(32). Jednak przez wiele wieków niewiasta ta, miała być niepłodną, nie rodziła synów i córek, nie miała dzieci, nazywana była niepłodną, wszelkie dzieci jakie mówią że za ojca mają Abrahama, nie mogą pochodzić od matki jaką dopiero będzie Sara, nie mogą też być dziećmi obietnicy; Gal 4:28,31. Jednak po długim oczekiwaniu nadchodzi nareszcie czas porodu; Iza 62:4,5, Iza 49:18,20-22. Wiele proroctw Biblijnych przedstawia narodziny tego ludu; Ps 113:9, Gal 4:26,27. Oto Bóg jest sprawcą tego porodu i powstania nowego ludu, który nie jest niczym połączony z innymi społecznościami religijnymi, oczyszczony, święty, otrzymujący nowe imię; Iza 62:1-3. Poród i powstanie tego ludu jest pewne, a powstanie w ciągu jednego dnia; Iza 66:7-9 ”Zanim odczuła bóle porodu, już na świat wydała; zanim boleść na nią przyszła, zrodziła potomka. Kto słyszał o czym podobnym, kto widział coś podobnego? Czy w jednym dniu kraj się wyłoni? Albo czyż zrodzi się naród od razu? A oto [Córa] Syjonu ledwie poczuła boleści, porodziła swych synów. Czyżbym Ja, skoro otwieram łono, nie doprowadził do rozwiązania? - pyta Jahwe. Czyż Ja, co sprawiam poród, miałbym zamknąć łono? - mówi Bóg twój. Sam Bóg będzie działał będąc zainteresowany tym, aby zostały zebrane dzieci Nowej Jerozolimy; Iza 43:5,6; „Nie lękaj się, bom Ja jest z tobą! Ze Wschodu sprowadzę twoje potomstwo i od Zachodu ciebie zgromadzę! Dam rozkaz Północy: Wydaj [ich] z powrotem! i Południowi: Nie zatrzymuj! Sprowadź mych synów z daleka i z krańców ziemi me córy.” Jahwe zadba o to, aby dobra nowina dotarła do wszystkich narodów i aby ludzie ze wszystkich narodów napłynęli na świętą Górę Bożą, do Jeruzalem; „Iza 66:19,20, „ Ustanowię wśród nich znak i wyślę ocalałych spośród nich do obcych ludów: do Tarszisz, Puf, Lud, Meszek, Rosz, Tubal i Jawan, do wysp dalekich, które nie słyszały nic o mnie i nie widziały mej chwały. I głosić będą chwałę moją wśród [obcych] narodów. I przywiodą oni wszystkich braci waszych spośród wszelkich narodów jako dar ofiarny dla Jahwe (na koniach i wozach, w lektykach, na mułach i wielbłądach) na moją Górę świętą, do Jeruzalem - mówi Jahwe - tak jak synowie Izraela przynoszą dar ofiarny w czystych naczyniach do Świątyni Jahwe.” Nowa Jerozolima ma być miejscem powrotu człowieka do Boga, miejscem pojednania wybranym przez Boga.
Tyrani nie przeszkodzą. Bóg zadba o to aby poród i przyjście tego ludu odbyło się pomyślnie, nic temu nie przeszkodzi, nawet tyrani którzy siłą i surowością obchodzą się z owcami Pana, nie zatrzymają ich; Ezech 34:4. Wielu ludzi ma nad sobą klasy purpuratów, przewielebnych, klasy niebiańskich królów i wielu innych, którzy traktują ich jak coś pośledniego, jak ludzi którzy mają im usługiwać, dlatego są uciskani i wyzyskiwani, a wielcy tyrani potrafią też zniszczyć człowiekowi życie. Zamiast dbać o owce Pana, dokazują jak wilki w zagrodzie, Jezus mówi o nich; Mat 24:48-51,”Lecz jeśli sługa taki zły powie sobie w duszy; Mój pan się ociąga, i zacznie bić swych towarzyszy, i będzie jadł i pił z pijakami, to nadejdzie pan tego sługi w dniu, kiedy się nie spodziewa, i w chwili, o której nie wie. Każe go siec i z obłudnikami wyznaczy mu miejsce. Tam będzie płacz i zgrzytanie zębów.” Nie przypominają oni nauczycieli Słowa Bożego, ale raczej duchowych pijaków. Ale czy tak uciskani ludzie mają szansę na uwolnienie? Iza 49:24,25, mówi; „Czyż można odebrać zdobycz mocarzowi i czy tyranowi zdoła umknąć jeniec? Oto tak mówi Jahwe: - Będzie odebrany jeniec mocarzowi i wymknie się łup tyranowi - lecz twym przeciwnikom sam się przeciwstawię i Ja wybawię twych synów! Oto Bóg da siłę dzieciom Jerozolimy, aby ci ludzie wiary uciekli tyranowi; Jer 31:11, Jan 8:32. Wyniosłość tyranów będzie upokorzona; Iza 13:11, Sof 3:19. A ich władza się skończy; Ps 125:3, Iza 14:5. Przyszłość tyranów w zamyśle naszego Boga wygląda beznadziejnie; Iza 29:5, ”Tłum twoich wrogów będzie jak pył drobny, zgraja zaś tyranów - jak ulatujące plewy. A nastąpi to w mgnieniu oka, nagle.” Podobnie przyszłość tyranów określa księga ; Iza 29:19,20, „pokorni zaś na nowo będą się radować Panem, a ubodzy weselić Świętym Izraelskim. Gdyż nie będzie tyrana i skończy się szyderca, i będą wytępieni wszyscy, którzy czyhają na sposobność do zbrodni,” Nowa Jerozolima to miasto wolne od ucisku i od tyranów, tu nie ma podziału na uprzywilejowanych i resztę, ludzie uwolnieni przybędą na Syjon; Iza 51:11. To Nowa Jerozolima jest narzędziem w reku Boga, ponieważ to z Syjonu i z Nowej Jerozolimy Bóg ogłaszać będzie donośnym głosem jak trąby, zbliżanie się wielkiego dnia Jahwe i wyroki dla tyranów; Joel 2:1, Joel 3:16,(4:16).
Radość dla Jerozolimy i jej dzieci. Lecz dla wszystkich, których Bóg wzywa i którzy wychodzą, i przyjdą na świętą górę Syjon, do Nowej Jerozolimy, Bóg będzie ochroną i zbawieniem; Joel 2:32, (3:5), Joel 3:16,(4:16). To w Nowej Jerozolimie zostaną uwolnieni skazani na śmierć; Ps 102:18-21,(19-22). Kiedy Bóg będzie wywierał pomstę w wielkiej tłoczni gniewu Bożego, ci w mieście, czyli w Nowej Jerozolimie będą bezpieczni; Obj 14:20, „I deptano tłocznię poza miastem, i popłynęła z tłoczni krew, aż dosięgła wędzideł końskich na przestrzeni tysiąca sześciuset stadiów. W pewnym okresie rozwoju nadejdzie czas, kiedy Jerozolimie wiary i jej dzieciom będzie za ciasno, prorok zachęca więc ją do radości i do rozszerzenia powierzchni swego namiotu; Iza 54:1-3. Słowo Boże podaje szereg błogosławieństw i pocieszeń jakich zaznamy w Jerozolimie; Iza 66:10-14; „Radujcie się wspólnie z Jerozolimą, cieszcie się nią wszyscy, którzy ją kochacie! Wraz z nią się weselcie niezmiernie wy wszyscy, którzyście byli w żałobie po niej, aby ssać teraz z piersi jej pociech, by się posilać do syta, aby się sycić i rozkoszować jej piersią wezbraną chwałą! Bo tak mówi Jahwe: - Oto skieruję na nią dobrobyt jak strumień i chwałę narodów jak rzekę wezbraną. Jak dziatki noszeni będziecie w ramionach i na kolanach piastować was będą. Podobnie jak matka, która syna pociesza, tak Ja pocieszać was będę; w Jeruzalem znajdziecie pociechę! Ujrzycie to i rozraduje się serce wasze, a kości wasze odmłodzą się jak młoda zieleń. I rozpoznają rękę Jahwe słudzy Jego, a gniew swój wywrze On na swoich wrogach.” Wypełnienie się tych słów, będzie dowodem, że to Jahwe działa swą ręką, aby się to wypełniło. Sam Bóg będzie się cieszył z całym ludem Nowej Jerozolimy; Iza 65:18,19. Czy też szukasz pociechy w Jerozolimie? Czy raduje się serce twoje z tego co stwarza Bóg? Czy rozpoznajesz w tym rękę Jego? Radość i szczęście zapanują w Jerozolimie ponieważ sam Bóg Jahwe będzie z nami; Sof 3:16,17. Podejdźmy i my do góry Syjon i do miasta Boga żywego, do niebiańskiego Jeruzalem; Heb 12:22. Oto Bóg wzywa aby niewiasta przywdziała swe szaty wspaniałe, przyodziała się w prawdę, świętość i sprawiedliwość; Iza 52:1,2, „Przebudź się, przebudź, Syjonie! W siłę swoją się przyoblecz! Przywdziej swe szaty wspaniałe, o Miasto Święte, Jeruzalem! Bo już nie wtargnie do ciebie nie obrzezany, nieczysty. Otrząśnij się z prochu i powstań, o ujarzmione Jeruzalem! Zerwij z szyi swej pęta, ujarzmiona Córo Syjonu!”. Dlatego przebudźmy się, otrząśnijmy się z prochu, powstańmy, przyobleczmy się prawdą; Efez 4:24, Efez 5:9. W wizji Jana przedstawiono, jak z Nowej Jerozolimy, od tronu Boga i Baranka wypływa „rzeka wody życia,” i nawadnia „drzewa życia,” które rodzą owoc, a ich liście służą do leczenia narodów; Obj 22:1,2. To w Nowej Jerozolimie znajdą się środki, które i narodom pozwolą wejść do Świętego Miasta, i skorzystać z gładzącej grzechy ofiary Chrystusa; Rzym 8:21. Z powodu grzechu ludzie oddalili się od Boga; Iza 59:2. Lecz dla mieszkańców Nowej Jerozolimy w owym dniu, wytryśnie źródło dla oczyszczenia z grzechów naszych; Zach 13:1,”W owym dniu dla Domu Dawida i dla mieszkańców Jerozolimy wytryśnie źródło na oczyszczenie z grzechu i nieczystości.” Dzięki usunięciu grzechu, ostatecznie spełni się następujące proroctwo; „I usłyszałem donośny głos mówiący od tronu: Oto przybytek Boga z ludźmi: i zamieszka wraz z nimi, i będą oni Jego ludem, a On będzie BOGIEM Z NIMI. Otrze z ich oczu wszelką łzę, a odtąd już nie będzie śmierci. Ani żałoby, ani krzyku, ani trudu już [odtąd] nie będzie, bo pierwsze rzeczy przeminęły.”Obj 21:3,4. Oto Bóg otrze łzy z oczu ludzi będących w przybytku Bożym, i śmierci już nie będzie, ani krzyku, ani bólu już nie będzie. Wszyscy słudzy Boga którzy piorą swe długie szaty, znajdą się w tym przybytku; Obj 22:14. A Baranek będzie nas pasł i poprowadzi nas do źródeł wód życia; Obj 7:17, Jan 4:10,14. Oto Bóg przygotował Jerozolimę w postaci oblubienicy przyozdobionej dla swego męża, przygotowanej na przyjście jej Oblubieńca, Jezusa Chrystusa. To w tym mieście odbędą się gody Baranka z oblubienicą, świętym zborem Boga; Mat 22:2,3. Przebywanie w Nowej Jerozolimie, oznacza zasadzenie nad strumieniami życiodajnych wód i pełnię szczęścia; Ps 1:1-3, Iza 12:6. Nowa Jerozolima to nowy Raj utracony, a odbudowany, tu czeka na człowieka Bóg który da zwyciężającemu jeść z drzewa życia; Obj 2:7. Każdy kto zwycięży, stanie się elementem budowanej świątyni Bożej, a Chrystus wypisze na nim imię Boga Jego, i imię miasta Boga Jego, Nowej Jerozolimy i Jego imię nowe; Obj 3:12. Prośmy więc o pokój dla Jerozolimy i o to, aby nasz Bóg otaczał ją ochroną i opieką; Jer 33:9, Ps 122:2,6-9. Sam Bóg mówi, że będzie ją otaczał ochroną; Ps 125:1,2, oraz że będzie jakby murem ognistym dla niej; Zach 2:5,(9)” Ja sam będę dla niej, mówi Jahwe, murem ognistym dookoła i pośród niej będę jej chwałą.” Szczęśliwi ci, kogo Bóg wybiera i kogo dopuszcza aby mógł się sycić dobrami domu Bożego; Ps 65:4(5). Nie błąkajmy się po pustkowiach, ale szukajmy miasta które będzie zamieszkałe na zawsze; Ps 107:4-7. Niech Bóg błogosławi Nowej Jerozolimie.
