WSZYSTKO NOWE
Opublikowano 2021 02 28.
Co miał na myśli apostoł Jan, pisząc słowa? „ Potem ujrzałem niebo nowe i ziemię nową, bo pierwsze niebo i pierwsza ziemia przeminęły i morza już nie ma.” Obj 21:1. Są chrześcijanie którzy interpretują te słowa dosłownie, twierdzą, że Bóg ma zamiar zniszczyć naszą planetę i gwiazdy na niebie, a stworzyć nową planetę ziemię i nowe niebiosa z gwiazdami, słońcem i księżycem. Ale czy to prawda? Czy tak naucza Pismo Święte?
W jakim celu stworzono ziemię. Biblia mówi, że ziemia będzie istnieć po czas niezmierzony; Kazn 1:4, „Jedno pokolenie przechodzi, drugie pokolenie przychodzi, a ziemia trwa niewzruszenie.” Potwierdza to również; Ps 78:69, „Zbudował swój święty Przybytek wyniosły jak niebiosa [i trwały] jak ziemia, którą utwierdził na wieki.” (Poz). Jeżeli byśmy twierdzili, że ziemia nie jest utwierdzona na wieki, znaczyłoby to, że i Boży Przybytek nie będzie wieczny, co jest twierdzeniem absurdalnym dla człowieka wierzącego. Podobnych wersetów mówiących o tym, że ziemia się nie zachwieje, jest w Biblii więcej; Ps 93:1, Ps 96:10. Biblia mówi, że to co Bóg czyni, na wieki będzie trwało; Kazn 3:14, Ps 119:90. W księdze Psalmów czytamy; Ps 104:5, „Mocno utwierdzasz ziemię w jej podstawach, nie zachwieje się już na wieki.” Z tych słów jednoznacznie wynika, że Bóg stwarzając ziemię, nie uczynił ją aby istniała chwilowo, ale jest stworzona solidnie i na wieki; 1 Moj 1:31, „A widział Bóg, że wszystko, co uczynił, jest bardzo dobre. I tak nastał wieczór, i nastał poranek, dzień szósty.” Wszystko co uczynił Bóg Jahwe, jest doskonałe i mądre, czy więc można niszczyć coś, co jest stworzone jako doskonałe? 5 Moj 32:4, Ps 104:24. Widzimy, że Bogu nie mogło chodzić o uczynienie nowej planety, skoro ta, jest uczyniona pięknie, solidnie i ma istnieć wiecznie. Skoro coś jest dobre, nie ma potrzeby to niszczyć, aby na nowo stworzyć to samo. A w jakim celu Bóg stworzył ziemię, czy miał w tym jakiś cel? Prorok Izajasz mówi; Iza 45:18, „Bo tak mówi Jahwe - Stworzyciel nieba, On - Bóg, Stwórca ziemi, On, który ją uczynił, utwierdził w posadach, a nie po to ją stworzył, aby była pusta, lecz ukształtował ją, by na niej mieszkano: - Ja jestem Jahwe i nie ma innego!” Te słowa jasno tłumaczą nam, dlaczego Jahwe stworzył ziemię, miała ona być doskonałym darem dla ludzi; Jak 1:17. Bóg stworzył ludzi z prochu ziemi, dlatego umieścił ich na ziemi, nie mógł umieścić ich w niebie, ponieważ by spadli; 1 Moj 2:7, 1 Kor 15:47. Człowiek miał cieszyć się życiem na ziemi i słuchając Boga napełniać ją swoim potomstwem, oto cały zamysł Boga wobec ludzi i sens życia dla nich. Potwierdzają ten zamysł słowa z 1 Moj 1:28,29,” I stworzył Bóg ludzi na obraz swój, na obraz Boga stworzył ich: stworzył mężczyznę i kobietę. I błogosławił im Bóg. I rzekł do nich: Płodni bądźcie i mnóżcie się; napełniajcie ziemię i ujarzmiajcie ją. Władajcie rybami morza i ptactwem nieba, i wszelkim zwierzęciem, ruszającym się na ziemi. I rzekł Bóg: Oto daję wam wszelkie rośliny rodzące nasiona na całej ziemi i wszelkie drzewa rodzące owoc, który zawiera nasiona, aby wam były pokarmem.” Ziemia rzeczywiście uczyniona jest mądrością i rozeznaniem; Przy 3:19, a Bóg dał ją człowiekowi na mieszkanie i nie zamierza odbierać; Ps 115:16, „Niebiosa są niebiosami Pana, Ale ziemię dał synom ludzkim.” Nie musimy się martwić co do nadchodzącej przyszłości naszej pięknej planety, możemy być spokojni, chociaż przychodzą duże zmiany na ziemi, jej samej nic nie grozi; Ps 37:29.
Biblia księgą symboli. W Biblii występuje bardzo dużo symboli, które są używane w prawie każdym opisie i nauce Biblijnej. Pisarze Biblii używali wiele przypowieści, metafor i porównań, których nie można traktować dosłownie. Wizja nowego nieba, nowej ziemi i Nowej Jerozolimy, to wizja nowej rzeczywistości, której nie należy jednak w każdym szczególe interpretować dosłownie, podobnie jak stwierdzenie, „ i morza już nie ma,” Obj 21:1. Morze jest tu bowiem symbolem chaosu, licznych tłumów, rozhukanych narodów stojących w opozycji wobec Boga; Iza 57:20, „Bezbożni zaś są jak morze wzburzone, które się nie może uciszyć i którego fale wyrzucają muł i błoto.” W Biblii ziemia często jest uosobiona, zobaczmy jak mówi o niej symbolicznie; 1 Moj 11:1; (War) „Cała ziemia miała jeden język i jednakowe słowa.” Wszyscy wiemy, że to nie planeta ziemia miała jeden język, ale ludzkość ziemi miała jeden język, i to ta uosobiona ziemia, czyli niegodziwe społeczności ludzkie, zostaną zniszczone, potwierdza to; 2 Pio 3:7, „ Ale teraźniejsze niebiosa i ziemia, tym samym Słowem, są odłożone dla ognia i zachowane na dzień sądu oraz zagłady bezbożnych ludzi.” Czytamy w tym fragmencie Biblii, że ta ziemia, zachowana jest na sąd, a przecież planety naszej pięknej, nie ma za co sądzić, ale ludzi owszem. Biblia posługuje się symbolami, mówi o radości ziemi, ale rozumiemy że chodzi tu o radość ludności ziemi; 1 Kron 16:31, „ Niech się weselą niebiosa i raduje ziemia, niech mówią wśród narodów, że Jahwe króluje.” Podobnie mówi; Iza 24:4,” Więdnie i obumiera ziemia, marnieje, obumiera świat, marnieją dostojnicy ludu ziemi.” (War). Ziemia jest tu przedstawiona jako pewne drzewo czy roślina, która więdnie, marnieje, usycha. Dobrze tłumaczy ten fragment, list do; Hebr 6:7,8,(War) „ Albowiem ziemia, która piła deszcz często na nią spadający i rodzi rośliny użyteczne dla tych, którzy ją uprawiają, otrzymuje błogosławieństwo od Boga; lecz ta, która wydaje ciernie i osty, jest bezwartościowa i bliska przekleństwa, a kresem jej spalenie.” Nowa ziemia to nowe społeczeństwo ludzkie Nowej Jerozolimy, zorganizowane na nowych zasadach, w których zamieszka sprawiedliwość; Mat 13:30,38-41.To co ujrzał Jan w widzeniu, dotyczyło zamysłu Bożego co do przyszłości, czyli dnia Pańskiego i wtórego przyjścia Chrystusa; Obj 1:1,10. Wyjaśnienie tej symboliki uczynienia wszystkiego nowym, znajdujemy już w następnym wersecie tej księgi, który wyjaśnia nam, czym jest to nowe; Obj 21:2, „I widziałem miasto święte, nowe Jeruzalem, zstępujące z nieba od Boga, przygotowane jak przyozdobiona oblubienica dla męża swego.” Ten werset wyjaśnia, co oznacza nowe niebo i nowa ziemia, ponieważ Jan ujrzał nowe miasto, Nową Jerozolimę która przedstawia Królestwo Boże i ma doprowadzić do przeobrażenia ziemi, to wizja nowej rzeczywistości która nadchodzi. To Nowa Jerozolima i jej lud, jest tym nowym niebem i nową ziemią, to nowa społeczność, której wcześniej nie było na ziemi, a teraz, w dniach końca urzeczywistni się za sprawą Boga, ponieważ słowa; „zstępuje z nieba,” znaczą, że ta społeczność Nowej Jerozolimy, zaistnieje na ziemi za sprawą Boga. Zostanie ona przygotowana na małżonkę Baranka; Obj 21:9,10; „I przyszedł jeden z siedmiu aniołów, którzy mieli siedem czasz, napełnionych siedmiu ostatecznymi plagami, i tak się do mnie odezwał: Chodź, pokażę ci oblubienicę, małżonkę Baranka. I zaniósł mnie w duchu na wielką i wysoką górę, i pokazał mi miasto święte Jeruzalem, zstępujące z nieba od Boga.” Tak werset drugi jak i te, mówią że Oblubienica Baranka i Nowa Jerozolima zstępująca z nieba, jest tym samym. Potwierdza to również; Jer 31:22; „Jak długo będziesz się błąkać, córko odstępna? Gdyż Pan stwarza nową rzecz na ziemi: Kobieta zaleca się do mężczyzny.” Te słowa jasno wyjaśniają, że nową rzeczą stworzona przez Boga jest niewiasta, która będzie się zalecać do Oblubieńca Baranka. Biblia używa wiele symboli, m inn. Oblubienica, Baranek, święte miasto, morze i wiele wiele innych, również niebo i ziemia przedstawiane są w Biblii tak literalnie, jak i symbolicznie, i należy trafnie to odróżniać.
Królestwo Boże. Ludzie prawi którzy znajdą się w Królestwie Bożym, odziedziczą ziemię; Mat 6:10, Mat 5:5. Nadzieja pierwszych chrześcijan, aż do trzeciego wieku kiedy to nauki Biblii zostały zdominowane przez odstępstwo, nie była związana z zamieszkaniem w niebie, lecz z zamieszkaniem na odnowionej ziemi, na której panować będzie Królestwo Boże. Przystąpienie Boga do budowy Nowej Jerozolimy i jej społeczności, związane jest ze zbliżaniem się Królestwa Bożego, poprzez które Bóg przejmie władzę nad ziemią przez Jezusa Chrystusa, co się stanie, kiedy Bóg i Chrystus przybędą do Nowej Jerozolimy na Syjon; Obj 14:1, Mal 3:1. Potwierdza to również księga; Obj 21:3,4, „I usłyszałem donośny głos z tronu mówiący: Oto przybytek Boga między ludźmi! I będzie mieszkał z nimi, a oni będą ludem jego, a sam Bóg będzie z nimi. I otrze wszelką łzę z oczu ich, i śmierci już nie będzie; ani smutku, ani krzyku, ani mozołu już nie będzie; albowiem pierwsze rzeczy przeminęły.” Słowa które mówią, że Bóg będzie mieszkał z ludźmi, świadczą o tym, że dojdzie do pojednania ludzkości z Bogiem i odnowienia wszystkiego według niebiańskiego wzoru. Wtedy Bóg zamieszka z ludźmi i otoczy ich opieką namiotu swego. Nie będzie śmierci ani mozołu, a to co poprzednie przeminie, przeminie stare niebo i ziemia ze swoją niesprawiedliwością i zakłamaniem, czyli niesprawiedliwe, zakłamane społeczeństwo. Wówczas Król powie do swych sług; Mat 25:34, „Wtedy odezwie się Król do tych po prawej stronie: Pójdźcie, błogosławieni Ojca mojego, weźcie w posiadanie królestwo, przygotowane wam od założenia świata! Królestwo to, jest przygotowane od założenia świata, a to znaczy, że z chwilą kiedy Bóg założył ziemię, przeznaczył ją na królestwo. Wówczas wypełnią się też słowa; „Wtedy sprawiedliwi jaśnieć będą jak słońce w królestwie Ojca swego. Kto ma uszy, niechaj słucha!” Mat 13:43. Panowanie śmierci i Szatana się skończy, a społeczeństwo Boże będzie nieskażone grzechem. Miłość i życzliwość staną się normą, nie będzie chorób i cierpień. Nowa Jerozolima to przybytek Boży z ludźmi, to dom skupiający społeczeństwo ludzkie do oddawania czci Bogu; Obj 22:3,4, gdzie sam Bóg zamieszka z ludźmi, jak na początku; 1 Moj 3:8.
Czy można w to wierzyć? Jan pisze, że sam Bóg mówi; Obj 21:5, „I rzekł Ten, który siedział na tronie: Oto wszystko nowym czynię. I mówi: Napisz to, gdyż słowa te są pewne i prawdziwe.” Oto rozlega się głos zasiadającego na Tronie i informuje nas, że czyni wszystko nowym od podstaw. Nie będzie to jakiś remont, lifting, malowanie i wietrzenie starych pomieszczeń jakiegoś kościoła. Wszystko od początku do końca, będzie nowe. Sam Bóg zasiadający, zapewnia nas o tym, i każe zapisać te słowa, ponieważ słowa te są pewne i wiarogodne, więc spełnią się na pewno. To nie jest jakaś tradycja wywodząca się gdzieś z wczesnego średniowiecza, w które wielu ludzi tak chętnie wierzy. Nie można więc powątpiewać w to, co Bóg stwarza. Wszystko co Bóg obiecuje na stronach Pisma Świętego jest prawdą i jest pewne; Heb 6:17,18. Nowe niebiosa, to nowe panujące władze Królestwa Bożego z Chrystusem na czele, które On powoła do istnienia wraz z przyjściem swoim; Łuk 19:15-17, Mat 24:46,47. Tylko od Jezusa zależeć będzie kto i jakie otrzyma zadania i przywileje; Mat 19:28, Obj 2:26. W taki sposób, poprzez miasto święte Nową Jerozolimę, zostanie ludzkość doprowadzona do pojednania z Bogiem. Obietnice Boże są pewne, bo daje je Bóg, który nie może kłamać; Tyt 1:2.
Sprawiedliwe nowe niebiosa i nowa ziemia. Apostoł Piotr napisał w 2 Pio 3:13, „ Ale my oczekujemy, według obietnicy nowych niebios i nowej ziemi, w których mieszka sprawiedliwość.” Sprawiedliwość nie może mieszkać na literalnej ziemi bez ludzi, to ludzie stanowią tę ziemię sprawiedliwą, a nie piasek i skały. Takich to niebios i ziemi oczekiwali apostołowie i wszyscy chrześcijanie. Już prorocy zapowiadali radość z tego co Bóg stworzy, wówczas rzeczy dawniejsze, problemy, choroby i trud, nie przyjdą ludziom do serca, ponieważ Bóg stwarza nowy lud, Nowe Jeruzalem jako powód do radosnego uniesienia; Iza 65:17-19, „Oto Ja stworzę nowe niebo i nową ziemię i nie będzie się wspominało rzeczy dawnych, i nie przyjdą one na myśl nikomu. A raczej będą się radować i weselić po wszystkie czasy z tego, co ja stworzę, bo oto Ja stworzę z Jeruzalemu wesele, a z jego ludu radość! I będę się radował z Jeruzalemu i weselił z mojego ludu, i już nigdy nie usłyszy się w nim głosu płaczu i głosu skargi.” Wyraźnie mamy tu powiedziane, że tym nowym, jest Jerozolima i jej lud które będą wielkim powodem do radości, a to dlatego, że zamieszka w niej sprawiedliwość, będzie to przeciwieństwo obecnej ziemi, na której panuje niesprawiedliwość. Nowe niebo i nową ziemię spotka wiele błogosławieństw od Jahwe; Iza 65:23,24. Prorok Izajasz mówi; Iza 51:16, „I włożyłem moje słowa w twoje usta i ukryłem cię w cieniu mojej ręki, aby rozciągnąć niebiosa i założyć ziemię, i powiedzieć do Syjonu: Ty jesteś moim ludem!” Oto Bóg rozciąga niebiosa i zakłada ziemię, a powstaje Syjon i lud Boży. Nowe niebo i ziemia na nowo zaistnieją na Bożych warunkach, to nowy lud i nowy ład, ponieważ wcześniejsze niebo i ziemia, nie zdaje egzaminu i trzeba je będzie usunąć i zastąpić sprawiedliwymi; Ps 37:9-11. Bóg zastępuje to co niesprawiedliwe, sprawiedliwym, a nie skał i piachu ziemi, nowymi skałami i nowym piachem. Że chodzi tu o nowe potomstwo Boże, potwierdza prorok; Iza 66:8, „Kto słyszał o czym podobnym, kto widział coś podobnego? Czy w jednym dniu kraj się wyłoni? Albo czyż zrodzi się naród od razu? A oto [Córa] Syjonu ledwie poczuła boleści, porodziła swych synów. Powstanie tego ludu nie ma trwać długo, powstanie jednego dnia. Prorok Izajasz robi porównanie nowych niebios i ziemi, do potomności swego ludu, a to oznacza, że to ten lud jest nowym niebem i nową ziemią ” Bo podobnie jak nowe niebiosa i nowa ziemia, które Ja stworzę, będą istniały przed moim obliczem - orzeka Jahwe - tak istnieć będzie wasza potomność i wasze imię.” Iza 66:22. Kiedy tylko Bóg Jahwe zapowiada tę nową rzecz, ta zaraz się zjawi, nie trzeba będzie długo czekać; Iza 43:18,19, „Nie wspominajcie rzeczy minionych i nie zważajcie na dawne! Oto Ja nowej rzeczy dokonam; już się spełniać zaczyna, czyż nie widzicie? Tak! Utoruję drogę na pustyni i ścieżki pośród stepu.” Oto dziś Bóg daje znać wszystkim o swoim zamyśle co do stworzenia nowego nieba i nowej ziemi, co do stworzenia Nowej Jerozolimy; Iza 42:9,10, Lam 5:21.
Odbudowa świątyni i Jerozolimy. Jahwe powołał Króla Cyrusa dla realizacji swojego zamysłu uwolnienia swego ludu i odbudowy świątyni w Jerozolimie; Iza 45:1, Iza 41:2,3. Kiedy Król Cyrus wydał dekret mówiący aby Żydzi wracali do Jerozolimy budować świątynię Bogu, wielu Żydów zaczęło się przygotowywać aby powrócić do Jerozolimy. Wielu głęboko pragnęło czcić Boga zgodnie z Jego wymaganiami i dlatego wyruszali do Jerozolimy aby odbudować świątynię Prawdziwego Boga Jahwe. Ludzie o duchowym usposobieniu zdawali sobie sprawę z takiej konieczności. Wielu wyruszyło z radością. Jednak wielu tam zostało, na obczyźnie zgromadzili pewne dobra, mieli tam dostawców towarów, przyjaciół, domy, ziemię, nie chcieli ich zostawiać. Bóg zachęcał aby zawrócili swe serce ku drodze; Jer 31:21,22, Jer 51:44,45,48,50. Ówczesne wyjście ludu Bożego z Babilonu jest obrazem, który powinniśmy potraktować poważnie, świadczy o tym księga; Obj 18:4,5. Babilon obciążony licznymi grzechami, nie ujdzie karania, tylko miasto Nowa Jerozolima w owym dniu, będzie pod ochroną Boga; Obj 9:4, Obj 14:20. Nowa Jerozolima to miasto, którego oczekiwał już Abraham i patriarchowie; Gal 4:26, Hebr 11:10, a o literalnej Jerozolimie Paweł pisał w liście do Hebrajczyków mówiąc, że nie mamy tu miasta które trwa, ale oni przystąpili do Jerozolimy niebiańskiej; Hebr 13:14, Hebr 12:22-24. Jeżeli i my, szukamy miasta które trwa, lepiej opuścić Babilon (zamieszanie), i wyruszyć na Syjon, do Nowej Jerozolimy aby odbudowywać świątynię Bożą. Ci wszyscy którzy wyszli z Babilonu i powrócili, zaczęli odbudowywać dom Boży w trudnych czasach; Ezdr 3:1,2, Ezdr 5:2. A kiedy położyli fundamenty, cieszyli się i radowali; Ezdr 3:11,12. Wszystkie tamte wydarzenia są obrazem na budowę nowej świątyni Bożej i Nowej Jerozolimy; 1 Kor 10:11, Kol 2:17. Nowa Jerozolima, to na nowo zorganizowane nowe społeczeństwo, według nowej prawdy, zbudowane na podstawie miłości i sprawiedliwości, na boskich zasadach zamiast na samolubstwie i ucisku tyranów. To nowa rzeczywistość z widokiem na szczęśliwą przyszłość jaka nastanie, gdy zamysł Boga zostanie całkowicie zrealizowany. To nowa świątynia w której ludy i narody będą wielbić Boga; Obj 3:12, Obj 7:15. Pierwsza ziemia to obecne społeczeństwa pod władzą dygnitarzy religijnych i Szatana. Bóg sprowadza swój lud do Nowej Jerozolimy w której przebywać będzie ze swoim ludem, i będzie Bogiem dla nas, a my ludem Jego; Zach 8:8, „ sprowadzę ich, by zamieszkali w Jerozolimie, i będą moim ludem, a Ja będę ich Bogiem, wiernym i sprawiedliwym.” Miasto to będzie zapełnione odkupionymi dziećmi Bożymi; Iza 49:22, Iza 60:4. I już nie będzie w niej żadnego przekleństwa, a przekleństwo starej ziemi przeminie; 1 Moj 3:17, Zach 14:11, Obj 22:3. Tu Bóg Jahwe okaże swoją dobroć względem swego ludu, będzie to ostateczne spełnienie wszystkich obietnic Bożych; Efe 2:7, „aby okazać w przyszłych wiekach nadzwyczajne bogactwo łaski swojej w dobroci wobec nas w Chrystusie Jezusie.”
Nowe niebo. Obecne niebiosa rozwieją się jak dym mówi prorok, a oto od Boga wyjdzie Nauka i Prawo, które będzie światłością narodów i zastąpi to co było wcześniej; Iza 51:4-7, „Słuchajcie mnie pilnie, narody, ludy, nakłońcie uszu ku mnie! Bo to ode mnie wyjdzie Nauka, a Prawo me będzie światłością narodów! Ugruntuję wkrótce moją sprawiedliwość. Jak światłość wschodzi moje zbawienie (a ramiona moje sądzić będą ludy). Wyczekują mnie zamorskie krainy i polegają na moim ramieniu. Podnieście swe oczy ku niebu i spójrzcie na dół, ku ziemi! Oto niebiosa jak dym się rozpłyną, ziemia - jak szata - ulegnie zniszczeniu, a jej mieszkańcy pomrą jak komary. Lecz zbawienie moje trwać będzie na wieki, sprawiedliwość moja nie będzie mieć końca! Słuchajcie mnie, wy, którzy sprawiedliwość znacie, ludu, mający me Prawo w swych sercach! Nie bójcie się urągania ludzi, nie trwóżcie się ich zniewagami!” Oto Bóg zwraca się do narodów i ludów, zapowiada dla nich naukę, prawo i światło, oraz zbawienie dla wszystkich którzy z tego skorzystają. Starymi niebiosami jest Szatan i jego aniołowie oraz przewodnicy systemów religijnych niewiele mających wspólnego z prawdziwym chrześcijaństwem. Jahwe będzie usuwał niebiosa i ziemię niesprawiedliwego świata. Podobnie mówi nam księga; Obj 6:13,14; „I gwiazdy spadły z nieba na ziemię, tak jak drzewo figowe wstrząsane silnym wiatrem zrzuca na ziemię swe niedojrzałe owoce. Niebo zostało usunięte jak księga, która się zwija, a każda góra i każda wyspa zostały ruszone ze swoich miejsc. A królowie ziemscy, wielmoże i wodzowie, bogacze i możni, i każdy niewolnik, i wolny, ukryli się w jaskiniach i w skalistych górach.” Literalne gwiazdy nie mogłyby spaść na ziemię, a po usunięciu literalnego nieba i ziemi, ludzie nie mogliby się ukryć w jaskiniach jak czytamy, widzimy że mamy tu do czynienia z symbolami. Zwijane niebo to ustrój społeczny świata który będzie zwijany po przyjściu Pana Jezusa. Kiedy znajdziemy się na nowej ziemi, czyli w Nowej Jerozolimie, będziemy wyzwoleni z tego ustroju, jego wpływu, nakazów, rozkazów i poleceń. W dzisiejszym świecie wielu ludzi jest jak obłoki na niebie, czy jak gwiazdy na nieboskłonie i to oni stanowią to niepożądane niebo, które Bóg chce usunąć; Judy 12,13, „Ci właśnie na waszych agapach są zakałami, bez obawy oddają się rozpuście... samych siebie pasą... obłoki bez wody wiatrami unoszone... drzewa jesienne nie mające owocu, dwa razy uschłe, wykorzenione... rozhukane bałwany morskie wypluwające swoją hańbę... gwiazdy zabłąkane, dla których nieprzeniknione ciemności na wieki przeznaczone.” Zniszczenie niebios jako wrogów Boga i Jego ludu, trafnie przedstawia również księga; Iza 34:4,5, „całe wojsko niebieskie topnieje. Niebiosa zwijają się jak zwój księgi, wszystkie ich zastępy opadają, jak opada listowie z winnego krzewu i jak opadają liście z drzewa figowego. Zaiste, mój miecz upoił się na niebiosach; oto spadnie na Edom, na lud, który przeznaczyłem na potępienie. Miecz przedstawia zagładę dla wrogów, a nie dla literalnych gwiazd i niebios w górze, a potwierdzenie tego znajdujemy w wielu miejscach w biblii; Jer 46:10, Ps 17:13. Gwiazdy to przywódcy religijni, którzy wypowiadają się bez światła nadziei, w których nie ma słońca; Iza 8:20, Mich 3:6. Takie niebiosa pozbawione światła, będą po tyrańsku starały się utrzymać swoje społeczności przy sobie, pod swoim przewodnictwem. Bóg poniży tych, którzy są wysoko, aby wywyższyć maluczkich; Iza 26:5,6; „Tych bowiem poniżył, co byli wysoko; powalił wyniosłą stolicę, aż do ziemi ją zniżył, strącił ją w proch. Depczą po niej nogi, stopy biedaków stopy nędzarzy.” Bóg zamierza wywyższyć nowe niebo, które przedstawia nową strukturę porządku Bożego. Nowe niebo, to władza Chrystusa i Jego przedstawicieli, to nowa władza, która uświadomi ludzkości Boski zamysł co do ludzi i ziemi, tacy przewodnicy będą nowymi niebiosami; Dan 12:3, „Ci, którzy są rozumni, będą jaśnieć jak blask firmamentu. Ci zaś, którzy przywiedli wielu do sprawiedliwości, będą jak gwiazdy na wieki, na zawsze.” Będzie to nowe niebo, bo takiego jeszcze nie było.
Nowe przymierze z Nową Jerozolimą. Z Nową Jerozolimą Bóg Jahwe zamierza zawrzeć nowe przymierze, będzie to przymierze pokoju, ponieważ Nowa Jerozolima będzie miastem pokoju, wolnym od zagrożeń; Eze 37:26-28, „ Zawrę z nimi przymierze pokoju. Będzie [to] wieczne przymierze z nimi. Osadzę ich i rozmnożę, i na zawsze umieszczę pośród nich moje sanktuarium. U nich będzie moje mieszkanie i będę ich Bogiem, a oni będą moim ludem. Gdy moje sanktuarium będzie wśród nich na wieki, wtedy poznają narody, że Ja jestem Jahwe, który uświęca Izraela.” Wejdziemy do świątyni Bożej; Obj 3:12, do Nowej Jerozolimy z którą Bóg ustanawia nowe przymierze; Eze 16:62. Ale nie takie jakie zawarł wcześniej, które to przymierze połamali. Nowe przymierze ma sprawić, że społeczność ludu Bożego zmieni się na trwałe, w sercu swoim; Jer 31:31-33, Hebr 8:10. Społeczeństwo Boże się zmieni, poprzez pociągnięcie ludu do prawdy, do świętości i sprawiedliwości. Ludzie staną się prawi z serca a nie z wyuczonego przepisu. Ci którzy przyjdą na Syjon, otrzymają nowe serca i nowego ducha, tak że wszyscy będą chodzić jedną drogą; Jer 32:38-40. Kiedy tylko wyjdziemy, przyjdziemy do Boga, do Nowej Jerozolimy i będziemy pod jednym prawem i pod panowaniem jednego wodza; Iza 55:3,4, „Nakłońcie wasze ucho i przyjdźcie do Mnie, posłuchajcie Mnie, a dusza wasza żyć będzie. Zawrę z wami wieczyste przymierze: są to niezawodnie łaski dla Dawida. Oto ustanowiłem cię świadkiem dla ludów, dla ludów wodzem i rozkazodawcą.” Oto Bóg ustanawia Chrystusa najwyższym z królów ziemi, a przymierze z Nim na wieki; Ps 89:27-29,(28-30), Ps 111:9. Wszyscy chcący wejść w to przymierze, będą szli na Syjon aby przyłączyć się do Boga Jahwe i Jego ludu; Jer 50:5, „Rozpytywać będą o drogę na Syjon, tam ich oblicza zwrócone: Pójdźmy, złączmy się z Jahwe Przymierzem wiecznym, niezapomnianym!” Bóg zbawi tych wszystkich którzy będą w Nowej Jerozolimie na mocy zawartego przymierza; Zach 9:11, „ Co zaś do ciebie, to ze względu na krew Przymierza zawartego z tobą uwolnię też i twoich więźniów z lochu (pozbawionego wody).” Wszyscy którzy przystąpią do góry Syjon i do miasta Bożego, dostąpią odpuszczenia grzechów swoich; Hebr 12:22, Rzym 11:27. A Chrystus będzie pił z nami nowy kielich przymierza w królestwie Bożym; Mar 14:25. Bóg zawiera przymierze ze swoim ludem, i zapanuje pokój wśród ludu Bożego, a wszyscy będą mieszkać bezpiecznie; Oze 2:18-20. Mimo że nastanie nowych niebios i nowej ziemi, zapowiada wiele zmian, to lud który ma prawo Boże w sercach, nie powinien się bać. Wszyscy którzy przyjdą na Syjon, dostąpią szczęścia i radości; Iza 51:11,12, „Tak oswobodzeni przez Jahwe powrócą i przyjdą na Syjon z radością! A wieczne wesele ponad ich głowami! Dostąpią szczęścia, radości, boleść i skargi ustaną! Ja, to Ja jestem, który was pocieszam! Kimże więc jesteś ty, że się lękasz śmiertelnego człowieka i syna ludzkiego, który podzieli los trawy.” Jahwe pocieszy Syjon, tak jak pocieszył Abrahama i Sarę, dając im potomka, dziedzica i pomnażając go bardzo, tak i teraz pocieszy Syjon licznymi dziećmi, bo Syjon to Sara; Iza 51:1-3, „ Słuchajcie mnie, wy, co dążycie do sprawiedliwości, którzy Jahwe szukacie! Spójrzcie na opokę, z której wyciosani jesteście, na źródło, z którego pochodzicie! Spójrzcie na Abrahama, ojca waszego, oraz na Sarę, która was zrodziła! Otom jego jednego powołał (a przyszedł), pobłogosławiłem go i rozmnożyłem. Tak Jahwe i Syjon pocieszy, pociechę ześle na wszystkie jego zgliszcza, w Eden zamieni jego pustynię i w ogród Jahwe - jego ugory! Zagoszczą w nim radość i wesele, pienia dziękczynne i dźwięki muzyki.”
Światło i błogosławieństwa dla nowej ziemi. Bóg tak wstrząśnie ziemią, że pozostanie tylko to, co nie podlega wstrząsaniu, czyli Nowa Jerozolima; Hebr 12:26-28. Ziemia która będzie topnieć kiedy Bóg Jahwe zacznie działać przeciwko niej, to ludzkość dzisiejszego bezbożnego świata; Ps 46:6, (7). A zagłada ziemi, to zagłada bezbożników; Sof 1:18, Sof 3:8. Kiedy Bóg ukarał starożytny świat, to ukarał ludzi na tej ziemi, świat bezbożnych; 2 Pio 2:5. Potwierdza to; 2 Pio 3:5-7,13, gdzie czytamy o trzech niebiosach i o trzech ziemiach, tej do potopu, teraźniejszej odłożonej dla ognia na zagładę, i nowej której oczekujemy. Pisząc o ówczesnym świecie, Piotr miał na myśli porządek społeczny w bezbożnym świecie. Świat jako planeta nie zginął, chociaż środowisko na pewno uległo zmianom. Dzień sądu przychodzi na ludzi bezbożnych a nie na naszą niewinną planetę. Wydarzenia te wydarzą się podczas wielkiego dnia Jahwe; 2 Pio 3:10-13, wówczas zła, niegodziwa ziemia opierająca się na wojnie, kłamstwie i bezprawiu zostanie usunięta, a nowa ziemia w której mieszka sprawiedliwość, opierająca się na prawdzie, miłości i sprawiedliwości, pozostanie na wieki. Kiedy Bóg wyrusza, kruszą się góry, chwieją wszystkie systemy narodów; Haba 3:3-7. Obecnie ziemia pełna jest ciemności, zabobonu, przemocy i niesprawiedliwości, to mrok błędu jaki okrywa ziemię w epoce hierarchicznych religii dzisiejszego świata, dlatego dziś ciemność panuje nad narodami, lecz nad niewiastą Bożą światło; Iza 60:1,2, „ Powstań, rozbłyśnij jasnością, Jeruzalem , albowiem twa światłość przybyła i chwała Jahwe wzeszła nad tobą! Bo oto ciemność zalega ziemię i mrok otula narody. Ale nad tobą wschodzi blask Jahwe i Jego chwała widnieje nad tobą! Oto nadchodzi czas, kiedy narody pójdą do światła Nowej Jerozolimy, przygotuj się i ty; Iza 60:3-5, „ I obce narody podążą do twojej światłości, a monarchowie - do blasku twego wschodu. Podnieś w krąg oczy i spójrz: wszyscy gromadzą się, przychodzą do ciebie. Twoi synowie przybywają z daleka, a córki twoje niesione są na barkach. Na ten widok promienieć będziesz, zadrży i rozszerzy się twe serce, gdyż napłynie do ciebie bogactwo morza, skarby obcych ludów przybędą do ciebie.” Kiedy Bóg czyni wszystko nowe, niebiosa wydają radosny okrzyk i raduje się ziemia; Iza 49:13,(Poz) „Radujcie się, niebiosa, i wesel się, ziemio! Rozbrzmiewajcie, góry, pieśniami radości! Bo Jahwe pociesza swój naród i litość jego biedakom okaże!” Uczynienie przez Boga nowej ziemi, dobrze ilustruje księga; Iza 35:7,”spieczona ziemia zmieni się w pojezierze, spragniony kraj w krynice wód; badyle w kryjówkach, gdzie legały szakale - na trzcinę z sitowiem.” Prorok mówi tu o przekształceniu spieczonej ziemi, w zdroje prawdy Bożej łatwo dostępne dla każdego spragnionego. Jak widzimy Bóg czyni wszystko nowe, nowe niebo i nową ziemię, czyli Nową Jerozolimę, nowy lud który otrzymuje nowe imię, buduje nową świątynię w której nowy lud śpiewa nową pieśń, i jeszcze obiecuje Nowe Przymierze, oto co znaczą słowa Boga, „Oto wszystko nowe czynię;” Obj 21:1,5.